در اﻳﺮان و در ﮔﺬشتههای ﺑﺴﻴﺎر دور، ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ دﻳﮕﺮ ﻛﺸﻮرﻫﺎي دﻧﻴﺎ، ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ ﺑﺎزارﻫﺎي ﻣﻜﺎره ﺑﺮ ﺳﺮ راه ﻣﺴﻴﺮﻫﺎي ﺗﺮدد ﻛﺎروانهای ﺗﺠﺎري و ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺑﺎزارﭼﻪﻫﺎي ﻣﺤﻠﻲ ﺟﻬﺖ ﺗﺒﺎدل ﻛﺎﻻ و ﺧﺪﻣﺎت ﻣﺘﺪاول ﺑﻮده اﺳﺖ وﻟﻲ ﻫﻴﭻﻛﺪام از آنها ﺷﻜﻞ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎههای اﻣﺮوزي را ﻧﺪاﺷﺘﻪاﻧﺪ.
ﻫﻤﺎنطور ﻛﻪ قبلاً اﺷﺎره ﺷﺪ، اوﻟﻴﻦ اﻗﺪام ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎﻫﻲ ﺻﻮرتﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻳﺮاﻧﻴﺎن، ﺣﻀﻮر ﺗﻌﺪادي از ﺑﺎزرﮔﺎﻧﺎن در ﺳﺎل 1230 ﻫﺠﺮي ﻗﻤﺮي (1851 ﻣﻴﻼدي) در زﻣﺎن ﻣﻴﺮزا ﺗﻘﻲﺧﺎن اﻣﻴﺮﻛﺒﻴﺮ در ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ﻛﺮﻳﺴﺘﺎل ﭘﺎﻻس ﻟﻨﺪن ﺑﻮده اﺳﺖ و از اوﻟﻴﻦ اﻗﺪام ﺗﺨﺼﺼﻲ ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ در ﻛﺸﻮر ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎﻫﻲ از ﺗﻮﻟﻴﺪات ﺻﻨﻌﺘﻲ ﻛﺸﻮر اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ در ﺳﺎل 1337 در ﺗﻬﺮان اﺷﺎره ﻧﻤﻮد.
ﭘﺲ از آن وزارت اﻣﻮر اﻗﺘﺼﺎد و داراﻳﻲ در ﺳﺎل 1347 ﺑـﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎههای ﺻﻨﻌﺘﻲ، ﺷﺮﻛﺖ ﺳﻬﺎﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕاههای ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ اﻳﺮان را در ﻣﺤﻞ ﻓﻌﻠﻲ ﺧﻮد تأﺳﻴﺲ ﻧﻤﻮد و از ﺳﺎل 1352 ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻟﻪ در ﻓﺼﻮل ﺷﻬﺮﻳﻮر و ﻣﻬﺮﻣﺎه اﻗﺪام ﺑﻪ ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎههای ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﺑﺎزرﮔﺎﻧﻲ ﺗﻬﺮان ﻧﻤﻮد. (ﺷﺮﻛﺖ ﺳﻬﺎﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎههای ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ اﻳﺮان از ﺳﺎل 1353 از وزارت اﻣﻮر اﻗﺘﺼﺎد و داراﻳﻲ ﺟﺪا و ﺑﻪ وزارت ﺑﺎزرﮔﺎﻧﻲ ﻣﻠﺤﻖ ﮔﺮدﻳﺪ.) ﺑﻌﺪﻫﺎ و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﻴﻮهﻫﺎي ﺑﺮﮔﺰاري ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎهها، ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﺑﺎزرﮔﺎﻧﻲ ﺗﻬﺮان ﭘﺲ از ﺑﺮﮔﺰاري ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻤﻴﻦ دوره ﺧﻮد در ﺳﺎل 1379 ﺟﺎي ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎههای ﺗﺨﺼﺼﻲ داد و از آن ﺳﺎل ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎههای ﺗﺨﺼﺼﻲ ﻣﺘﻌﺪدي ﺑﺎ ﻋﻨﺎوﻳﻦ ﺧﺎص ﺧﻮد در ﺣﺎل ﺑﺮﮔﺰاري ﻫﺴﺘﻨﺪ.